«كه‌م به‌و، كه‌م بچوو»
هاتی داره‌گان وه ڕێ ده‌ر كردی
هه‌ر چی ده‌روه‌چه ده‌س وه سه‌ر كردی
هه‌ر ماڵيگ بيه‌سه هزار چه‌و ئه‌راد
ئی هه‌مكه‌ی چه‌وه نه‌يرن خه‌و ئه‌راد
هه‌فت شه‌و هه‌فت رووژه كه‌س نه‌خه‌فتيه
شه‌و هه‌ساره‌يلی هه‌ڵنه‌گرديه
داره‌يل وه خوه‌شی شه‌وی كه‌نه وه‌رد
گه‌ڵا ڕشنن وه بانِ سه‌رد
تو ناز نازار كام ده‌يشت و شاری
تو چه‌و كاڵه‌گه‌ی كامين ده‌واری
مانگ و مانگه‌شه‌و هه‌ر دگی خوه‌دی
رووشنايه‌گَه‌ی زندگی خوه‌دی
ملوانك وه مل، پرشه پرشِ نوير
نزيك نزيك، دوير دوير دوير
ئه‌زيز خاس خودای بانِ سه‌ر
كه‌وكه چاخه‌گه‌ی قه‌ی كويه و كه‌مه‌ر
تو خوه‌ری، تو مانگ، تو هه‌ساره‌گان
تا نه‌مرديمنه بنووڕه پيمان
تو خو هه‌م باخی هه‌م خاون باخی
وه ناو ئی هه‌مكه هه‌ر تو وجاخی
هه‌ر يه‌ی پِرويشه وه لامان بنيش
خوه‌ر تيژيگه وه سامان بنيش
په‌لِ گوڵوه‌نيد چه خوه‌ش تيه‌ێد و چوود
چه‌و ئه‌رمه‌نيد چه خوه‌ش تيه‌ێد و چوود
وه‌ی وشكه ده‌يشته تو سه‌وز سه‌وزی
سێف و هه‌نار و باێه‌م و مه‌وزی
شه‌و وه باوشد چه‌وی چووده خه‌و
رووژ وه لای تنه‌و رووشن بوودنه‌و
ئه‌وقه‌ره به‌رزيد هه‌ر ديار نييد
خوه‌زيا بزانم زه‌ڕينه‌ی كييد
كومه نويره‌گه‌ی شه‌و رووشنه‌وكه‌ر
رووشن تره‌ك وه هزار و يه‌ی خوه‌ر
تو را وه خودا و ئی ئاسمانه
كه‌م به‌و و بچوو وه‌ی كويچه‌مانه
