پەریشـانم
شامی کرماشانی
په‌ريشانم په‌ريشانم وڵم كه
دوچار ده‌رد پنهانم، وڵم كه!
وه ده‌ردم ئاشنا كردی نه‌كردی
سته‌مگه‌ر فكر ده‌رمانم، وڵم كه!
وڵم كه تا نه‌وه‌ید كه‌س په‌ی وه ده‌ردم
دو سێ روژی كه مهمانم، وڵم كه!
نەکرت كه‌س ده‌عوه‌تم خوه‌م بيمه مهمان
وه كار خوه‌م په‌شيمانم، وڵم كه!
حه‌مامه ئی سەرای سه‌رد و گه‌رمه
بساو كيسه‌يی وه ناو شانم، وڵم كه!
نه ساخت من، وه فولاده نه وه سه‌نگ
هه‌ف هه‌شت ده تيكه سوقانم، وڵم كه!
ته‌نم زانم نه‌سيبِ مور و ماره
نه مورم نه (سليمانم)، وڵم كه!
وه كامِ كه‌س نيه‌گه‌ردد چه‌رخ تا سه‌ر
نه ده‌رويشم نه سوڵتانم، وڵم كه!
وه واويلای دڵ هه‌ر شەو ره‌وانه
سرشك غه‌م وه دامانم، وڵم كه!
خه‌رابم كرد خه‌رابات خه‌ياڵت
وه ده‌س چود عه‌قل و ئيمانم، وڵم كه!
وه باده‌ی ته‌ڵخ جام زنده‌گانی
ده‌می مه‌ست و غه‌‌زه‌ل خوانم،
وڵم كه!
وه سه‌حرای خياڵ چون قه‌يس ثانی
تو كردی ويل و ويلانم، وڵم كه!
گوزه‌شت فه‌سڵ به‌هار و موسم باغ
وه فكر له‌رز زمسانم، وڵم كه!
له‌وه ترسم بكيشد كار وه ها‌وار
نه‌كه‌ی كه‌س گوش وه ئه‌فغانم، وڵم كه!
وڵم كه‌يد يا نيه‌كه‌يد ره‌حمی وه حاڵم
ته‌نم كردی وه زندانم، وڵم كه!
وه ئه‌رواح شه‌ره‌ف سوگند كه دائم
مه‌لول مه‌رگ وجدانم، وڵم كه!
شه‌ره‌ف كوشياد و وجدان
جوانه‌مه‌رگ بی
وه بی وجدانی حه‌يرانم، وڵم كه!
وه كام دوشمه‌ن بووه‌م ئی دوس شكايه‌ت؟
كه دوس بی قاتڵ گيانم، وڵم كه!
وڵم كه ! وڵ كه‌رت نيم سوب له مه‌حشه‌ر
تو كردی خار دەورانم، وڵم كه !
تو كردی بی سه‌ر و سامان (شامی)
وه مه‌ولا خوه‌م قه‌شه‌نگ زانم، وڵم كه!
