تا ئی دڵه رازی بکه‌م
كه‌ی سهر ده‌رارێ ئه‌و خوه‌ره، كه‌ی تێده ده‌ر ئه‌و كافره
تا سهر بشێوێ له‌ی شه‌وه تا رووژ ئه‌ڵای له‌ی شاعره
دين منی، دنيای منی، مه‌ردم نيه‌زانن شای منی
ئویشن تو خاترخوازمی، گيانم فدای ئه‌و خاتره
ئه‌و ده‌ورمل نازه بپووش، ئه‌و شه‌و‌یه قه‌ی‌وازه بپووش
حه‌یف قه‌د و باڵاد نيیه؟ لاوه له سهر ئی چادره
مه‌عشووقه باڵابه‌رزه‌گه‌م، شیرینه لیلا ته‌رزه‌گه‌م
به‌و گووش ده وه ئی عه‌رزه‌گه‌م، باوگ و برا ئه‌و لاتره
هه‌ر چه‌ن هه‌واخوازد فره‌س، شێت و لایندارد فره‌س
هه‌ر خوه‌م مه‌نم پای تو له به‌س؛ هامه خه‌وه‌ر که‌م تا فره
له‌ی ناو هواداره یلده، له‌ی ناو گرفتاره‌یلده
له‌ی عاشقه‌یل زارده، کامین له خوه‌م عاشق تره؟
وه‌ختێ ده‌م ئه‌و لیم خه‌یده لا، فێشتر دڵم چوو له خوه‌یا
زانم ئه‌ڕا ناو مه‌ردمه‌و، دڵ نه‌ویشێ یه‌و، هه‌ر زاهره
تا ئی دڵه رازی بکه‌م، بیلن نه‌زه‌ر وازی بکه‌م
مه‌ردم وه گیان گشتدان ئی جاره جار ئاخره
*بێهرووز یاسمی،
