بهندهى عشق
دهمى كوونشین، دهمى بیاوان گهرد
سهرى پڕ سهودا، وه هههناسهى سهرد
له بیاوان عشق هاتم وه باخد
شهكهتیم دهر كهى وه ساى چهرداخد
مهڵاق وشكم وه لاد بكهم تهڕ
چهود كوور كردى و گووشد كردى كهڕ
تاسق ساى زوڵفد، نه كووشك و كاخد
سهر خوهم ههڵگرم بچم وه داخد
ههوهجهى ماڵ نیم شهیداى زندهگیم
ئهراى عشقده، مایل بهندهگیم
گهر قهبووڵ نیهكهید، دڵ بووده بهنده
له عاشق بوینم نیهوم شهرمهنده
ئهراى عاشقهیل، قوڵنگه چوى فهرهاد
مهوهشنم له كوییه، تا دڵ بكهى شاد
ناڵه ناڵ نیهكهم له دهشت چوى مهجنوون
گیان ئهراد بهخشم، خوهم نیهكهم زهبوون
نویسم عشقم چوى وهلى دیوانه
عهشق تو چوى شهم گیان من پهروانه
وه شووڵهى عشقد سوزنم پهڕو باڵ
خوهم تیهمه بارگاد نه فكر و خهیاڵ