پیاێ خوداناسێگ لە هەڵەتێگ گوم بۊد، دۊاێ چەن سات پەشێوی و تیەنگی ڕەسیە سەر چاڵاوێگ، تا تواس لە چاڵاو ئاوێگ بخوەێد، ئەوڕەسی ک ئاو چاڵاوەگە فرە نزمە و وەبێ تناف و دەوڵ نیەود ئاو هەڵکیشید.
هەرچێ خڕ خوارد و گەردی، نەتۊەنس چشتێگ بۊنێدەو ئەڕا ئاوهەڵکیشان و وە نیمەگیان لەبان تیەتێگ هەڵاژیاد.
لەێ ئانە ڕیەنێگ لە ئاهوو هاتنە سەر چاڵاوەگە، ئاو چاڵاو وە یەێهەو هاتەو بان و گشت ئاهووەگان لە ئاو چاڵاو تێراو بۊن و چێن، وەگەرد چێینیان دجارە ئاو چاڵاو چێ ئەو خوار!
پیاێ ک لەپسا نووڕسیادە ئێ دیمەنەو، دڵێ شکیا و ڕۊ کردەو ئاسمان و وەت :
خودایا! هەر وە ئێ چەوەو ک نووڕسیدە ئاهووەگانەو، بنووڕسیایدە منیشەو!
هە لەو ئانە دەنگەێگ هاتە گووشێ ک وەت:
ئەێ بەندەێ م! ت چەود لە شوون تناف و دەوڵ بۊ و باێەس بچیاید ئەوانە بۊنیاتایدەو، ئەمانێ ئەو بەسەزوانەیلە بێجگە م ئمێدێگ نەێاشتن، سە منیش ئاو دامە پێیان!
هەڵگەردان : ژیوا