نه ده مردن خوه‌شم دیاێگ و نه مه‌ێلێ وه ژیان دێرم
م ئه‌ورم، نه زه‌مین جیمه، نه جاێ ده ئاسمان دێرم
نه چۊ ئه‌ومه له‌شم گورجه‌و نه چۊ ئه‌وسا دڵم شایه
ده بان گیان زامینم، ڕه‌د چه‌رخ زه‌مان دێرم
وه‌شانم هه‌رچگه تیرۊ ده مه‌ێدان زنه‌ی ئه‌و هۊچ
یه‌سه ده کووک چه‌میاگم ئه‌ڕا عبره‌ت که‌مان دێرم
بلا بێ‌خه‌و بووِن چۊ م ئۊه‌یشه ده‌ێ شه‌و شیمه
ده دان‌دان سلووله‌ێلم، خودا زانێ ک ژان دێرم
گڕێ کۊره‌ێ ده‌رۊن م چۊ ئاگرواچ کووره‌و نیه‌و
گڕه‌ێ ئاگر ده ئێ گیانه نیه‌زانم ڕا گوڕان دێرم
ده ئێ خواره قولم گیره‌و ده ئه‌وبانه ده‌سم به‌ن نیه‌و
ده ئێ خوار و ده ئه‌و بانه، م ِ فریه خوار و بان دێرم
ئه‌ڕا ئشکانن شیشه‌ێ شه‌و ڕچیاگ بێ‌ده‌روه‌چ
نه ده به‌رق و بڵاچه، په‌ڵ، نه ده ئاساره سان دێرم
سه‌ر ڕێ ده‌م گرێ؟ بگرێ! چه ده‌م خوازێ بوه‌ێ ته‌یره
وه قه‌وڵ خوه‌م، ده کیسگ‌دان هه «هۊچ بێ‌هچان» دێرم
ظاهر سارایی