ئاشتی کەمال/ پەیامیگ ک قەت نیەڕەسێد!
ئەرا خانمە رووماننۊس ئەحلام مەنسور
کی باوەڕ وە جووش ناکاویید ئەرا کەسیگ کەێد ک قەت لەی ژیانە نەیدەسەی؟!
وە هووکار وەبی هوکاریش خۊنم ئەراد جووش خوەؽد، باوجی با لە سەره‌تا لەبان خاڵیگ گرنگ رێک بکەفیمن، من قەت نیەخوازم لە شیوەی تو بووم، و خوەمیش زانم ک جیوازی لە توو نیەوود، ک هەردوگمان جاریگ چەم ئەڵوەن وەدووسیی وسانەمان، و چەن جاریگیش وە تینگی، لەبان جیاوازی سەردەمەیل، هەر یەک لەلیمان رخی لە دووسی چوود و فرە شارێدەوەی، هەرچەن کەسیاتیەیل جیاوازن.
خوازم وە بیدەنگی قاڵیگ ئەراد بۊشم، خوەزگا لەیرا بۊێ، وەنە شایەت ئەرا باس ئەو تەنیا ریە ئەرا سێانەی وڕینەی مەرگ (نۊسین، دووسی، نیشتمان) ئەرام کردێ، من نیەخوازم بوومە چاپیگتر لە تو، و نەیش چاپیگتر لەخوەمیش، ک من فرە رخم لەخوەم چوود، هەکاتی ئەو رخمە ک لە تویش چوود.
چشتیگ نهێنی ئەراد بۊشم هەرچەن ئاشکراس، جاریگ شاعر (لەتیف هڵمەت) هاوشیوەم وەتو کرد، هەنای وت:
تو فرە ئەحلام مەنسور خەێدە هۊرم، لە نۊسیندیش گیان ئەحلام ئامادەس، چۊن بزانێد ک من نەچیمەسە قۊلی جەهانەگەی تو و هیمان نەنۊسامە، نەگ ئەو تەنیا، ئی کارە وە واتەگەی لەلای ئەوە دووارە بۊی ک تو لەمن فرەتر ناسیدەی، ک خوەی (قەیس قەرەداغی)ە هەنای وت: (رووژیگ لە رووژان هەکاتی ئەحلام پرشنگ دەێ..) لەلید نیەشارمەو ک رخم چوود گلەیگتر ئی وینە دووارە بوود، ک لەو دوو جارەگە ئامادە نەۊم ک ئەو وینەیل هاوشیوەییە وەربگرم، و نەیش مسۆگەر کردمە ک ئەرا ئی جارەیلتر ئامادە بووم، ئەوەگ لەبان تو زانمەی فرە کەمترە ک بنگزیگ لە تو نزیکم بکەێد، ئەگەر تو نۊساێدە تا (لەیرا) وەنەمری بمینێ، باوجی من ئەرا تەنیا تو ئاشکرا کەم ک من نۊسم تا ئەرا (ئەورا) وەتو بڕەسم.. بەڵی شایەت فرەی تەمایلم ئەوەسە ک ژیانەگە وە یەک هۆنراوە نەگ زیاتر کوڵبڕەو بکەم، جۊر تیپەیل (جەڕ) کیشانن هەر یەک لەلیمان خوازێد واتەیگ وە چەواشەی خود خوەی دروس بکەێد.
ئی تو.. تو کەسیگێ ک شایەت رووژیگ لە رووژان بناسمەد، هەکاتی ئەوە ک خوەم لە نووەو بناسم، باوجی وەبی ئەوەگ پەیوەندییگ راسی وەپی بیاشتام، هەکاتی یە ک هۊچ پەیوەندییگ وەخوەم نەیرم.. ئەوەسا لە شەویگ زمسانی سەرد یەکانگیر بۊمن، تەقەلا دەێ بناسیدەم هەرچن زۊتر ناسیدەسەم، هەمیش زیاتر تاقی کەێدەو ک قەناعەت وەپیم بارێ ک بکەفمە هووک نۊسین، و شایەت (بیماری) سەردەمەگە... تا بن ریەگە، و ئەوەسا تەقەلا دەم قەناعەتیگ زیاتر وەپید بارم تا ئەرا یەک گلە هەرچەگ نۊسایمنە بدڕیمن، ک لە وەختیگ خوەم ناسیمە ویرە دیرم ئەو دەفتەرەیل پڕ لە (هۊچ) فرەمە بدڕم.
شایەت وەرد یەکەو بکەفیمنە مینەی تەلاش بۊچکیگ تا ئەوەگ من و تو خوازینمە لەناوی وەکوڵبڕی بنۊسیمن، و ئەوەسا نۊسێ (خوازیمن) و من تەواوی کەم وە (نیشتمانمان).... !
نیشتمانمان خوازیمن ک ئی رستە مناڵیگ خەڵک مووسڵ لەرۊ دیوار ماڵ رمیاگیان نۊسادەی، و کەسیگیش لە (مەیدان تەحریر) وەرجە کەمیگ لە شەهیدبۊنی خوەنستەی.
تەنیا ئی رستە هیلێدەمان رووبەر ناوبەینمان کەمەو بکەیمن و کەمیگ ڕێک بکەفیمن، وەڕاسی نیشتمانمان خوازیمن، ئەگەر ئەوەیش هیشتیەسەمان واز لە ئاژاوەی ژیانیش (نۊسین) باریمن.
نیشتمانیگ خوازیمن نۊسین (کتاو ئەتلەس) نیەخوازێد ک خوەرئاواییەیل نۊسنەی تا پارچەیل ناوچەیل دابڕیاگمان بناسیمن!.
شایەت هاوشیوەیەگە لەیرا بوود.. نەگ زیاتر، و ئیسە سڵای چگن لەلید خوازم، ک هاوار (کەسیگ) ئی پەیامە هەڵپڕکان.. وەوجۊرەگ خوەمیش هەڵپڕکیام.
نووڕینیگ ک لە توو دۊر نیە، و داوای وەخشینیش کەم:
بیگومان ئەوەسا ئی پەیامە دڕیمن.