ئاب و خاك قالب نه‌كه‌رده، گل وه پی ئووشن نه خشت

زه‌حمه‌ت سه‌رمای زمسان روتبه‌يی يه‌خ ده‌يده ئه‌و

قسسه‌يی بی مه‌غز و مه‌غز ئازار و پووچ و بی له‌زه‌ت

ديم وه هه‌ر جه‌معی خوه‌نينه‌ی ئه‌هل مه‌جلس كه‌يده خه‌و

ره‌وغه‌ن و گووشت و برنج و ليموو عه‌مانی و سيب

كه‌ی وه خامی بوود بخوه‌يده‌ی تا نه‌كريه‌يده چڵه‌و

كاغه‌ز نفله، ‌قه‌ڵه‌م ره‌نجه‌و خوه‌ت خه‌سته نه‌كه‌و

راه تو وه تركسان چوو ئه‌ی عه‌ره‌ب! بيخود نه‌ده‌و

قافيه سولتان شيعر و قالب خشت سوخه‌ن

خشت بی قالب چ حاسل؟ مولك بی سولتان خره‌و

رووح « سه‌عدی» شاد ك نويسی: « كه‌س له ئی ميهنه‌ت سه‌را

تا نه‌كيشد ره‌نج و ميهنه‌ت، گه‌نج وه نه سيبی نيه‌و»

سه د هه‌زار ئه‌فسووس ك بردم سه‌د هه‌زار حه‌سره‌ت وه گووڕ

باعس به‌دبه‌ختی من چه‌رخ دوون و چه‌تر كه‌و

شيعر نه‌و بايه‌د وه ژست و ناز مه‌خسووسی خوه‌نی

ئه‌ر وه مه‌ردانه خوه‌نيده‌ی حه‌رف موفته و ناحه‌سه‌و

شاعر شيرين كه‌لام شيعر نه‌و! هه‌ر يه بزان

عافيه‌ت دووره جه سه‌ركار ئه‌ر بخوه‌يد هه‌شت مه‌شكه ئه‌و

شيعر نه‌و كوهنه وه يادم برد، ‌نيه‌زانم چاره چه‌س

قسسه‌يی بی مه‌غز به‌عزی مه‌غز « شامی» كرد خره‌و