تا پیاز که‌م فرووش زانسن
له‌ت له‌ت بکه‌م،
تا کونه‌یل پڕ له زه‌نگیاناو له کوڵنان به‌شه‌ر ماوا بێه‌م،
تا له قه‌وره‌یل زێانی،
تا له ته‌رم کوشتن و بردن وه زوور،
تا له ده‌س قیوچانن و مه‌ڵهه‌م وه زه‌خم که‌س نه‌نان
سه‌رکه‌تێ خیون سڵ ئڕه‌ێ ئاێه‌م بکه‌م؛
باس دووسی تا بکه‌م.
تا پرێزێ ئازیه‌ت باری دڵم
پڕ له شه‌مامه‌ێ مارفه‌ت، پڕ له ئه‌نجیر کیوه‌ێ پایز بکه‌م.
تا هناز که‌س وه چه‌و نه‌ی داێرهتا له باخ گوڵ فرووش په‌نجره
یه‌ێ وڵات میلکان گوڵ
بوومه کاسب، تا بسێنم
چه‌ن پیاڵه ئه‌تر گوڵ،
چه‌ن گوڵه‌م له‌و ئه‌مبه‌ره.
تا وه په‌یکێ واز ڕووژێ ڕووزێارانم بکه‌م،تا وه جامێ مه‌س بکه‌م له‌و حه‌وز و باده‌ێ که‌وسه‌ره
تا له تێ مه‌لیه‌ێگ بکه‌م،
قوسڵێگ بکه‌م،
ده‌س نمازێگ په‌ێ سپاس ڕزق یه‌زدانم بکه‌م،
تا دیاری گووش ئازه‌و هووز چووپی کیش په‌روین دڵ بکه‌م،
چم له پووس خه‌فتن ئمشه‌و دی درام،
شیر توو کوڵپێچنه‌ک هیلم ئڕه‌ێ بێ که‌س که‌سه‌‌یل که‌س مه‌ناس خه‌م خوراک پرس پوو؛
شاێه‌د ئه‌ر له‌ێ نوو پێا بووم دی نه‌دامینیه‌م له سه‌ر ماێه‌ێ ژیانم ڕێ شه‌وه‌کیان تا خوه‌راوا ها له کوو؛
شاێه‌د ...